ریتم در موسیقی کودک

ریتم اولین و مهمترین جزء سازنده‌ی بیان موسیقایی است. کودکان به طور طبیعی از بدنشان به

عنوان وسیله‌ای برای بیان “ریتم” استفاده می‌کنند. دست زدن، روی زانو زدن، بشکن‌زدن یا پا زدن

راههای ریتمیکی است که از بدن و از ریتمهای بدنی یا بدن ضرب می‌توان برای همراهی شعرهای

قافیه‌دار آوازها استفاده کرد و درک این ریتم را می‌توان از راه حرکت، و همراهی سازهای همراه کننده

با سازهای ضربی اُرف تجربه کرد. اصلاً موضوع مهمی در بدن بعضی از بچه‌ها وجود دارد که حاکی

از آریتمی بودن عضلات بچه‌هاست که سخت‌ترین کار در برنامه آموزش ریتمیک می باشد که اگر معلّم

از آگاهی کافی برخوردار نباشد می‌توان گفت: آسیب جدّی به کودک وارد می شود.

بعضی وقتها باید کودک را در آغوش گرفت و حرکات ریتمیک را به او القاءِ کرد. باید مربی با کودک

بجهد، خم شود، راست شود شعرها را واضح بخواند تا کودک را به سوی حوزه‌ یوریتمیک و بعدها

ریتمیک کردن بدن کودک سوق بدهد.