ساز شناسی

سازشناسی

ساز وسیله ای برای بیان و اجرای موسیقی است. به عبارت دیگر ساز را می توان به عنوان هر مکانیسمی( به جز صدای انسان) که صداهای موسیقایی ایجاد می کند، تعریف کرد. تنوع سازها و تعدادشان در سراسر این کره خاکی بسیار زیاد است. انواع مختلف از سازها با شیوه های مختلف نوازندگی از نظر ساخت و رنگ صوتی با یکدیگر متفاوت هستند و برای شناخت و تمییز دادن آن ها از یکدیگر نیاز به دسته بندی آن ها به صورت منظم تری است.
سازهای کلاسیک نیز در گروه سازهای زهی، سازهای بادی، و سازهای کلیددار دسته بندی می شوند.
سازهای زهی در انواع آرشه ای و زخمه ای دسته بندی می شوند. از سازهای زهی آرشه ای می توان به ویولن، ویولاف ویولنسل و کنترباس اشاره نمود.
سازهای زهی زخمه ای که به کمک پیک یا انگشتان دست نواخته می شوند می توان به هارپ(چنگ)، گیتار و ماندولین اشاره کرد.
صدا از سازهای بادی از طریق نوسان هوا در لوله های ساز ایجاد می شود. از سازهای بادی کلاسیک می توان به فلوت، کلارینت و ساکسیفون اشاره کرد.
سازهای کلیددار یا کلاویه ای سازهایی هستند که در ساختار اصلی خود دارای صفحه کلیدی برای تولید صدا هستند. مهم ترین ساز در این گروه، ساز پیانو است.